vrijdag 29 april 2016

Liefde, lust en ellende

‘Wat heb je een leuk badpak aan!’ schreeuwt een spartelende man tegen een vrouw die haar baantjes op de rug aflegt.
Ze gaat verticaal hangen. ‘Dank je!’ zegt ze stralend en vergeet verder te zwemmen.
Het is nog nooit zo’n vrolijke bende geweest in het zwembad.
‘Jolanda heet jij toch?’ roept een man met grote tanden tegen een dik propje. ‘Jolanda, dat is toch de naam van een paarse bloem? Waar woon je? Dan kom ik je die bloemen brengen.’
Ze geeft zonder aarzeling haar adres.
Het duurt even voordat ik doorheb dat het hele bad is gevuld met verstandelijk gehandicapten. En ze flirten dat het een aard heeft. De openheid en het gemak waarmee het gaat is bijna jaloersmakend.

Ik tik de kant aan en denk terug aan de vorige avond, toen ik met vier vriendinnen rond een fles wijn was gekropen. Al snel ging het over mannen. Over hun onbetrouwbaarheid en het feit dat ze altijd maar één ding willen. Ja, zo praten wij. Het maakt de wereld zo lekker overzichtelijk.
Maar het dient ook een ander doel, weet ik nu, dankzij het boek Liefde, lust en ellende van Roos Vonk, dat ik de afgelopen dagen las. We praten zo om elkaar te controleren. Seks is economie, vrouwen hebben iets dat mannen willen. (Andersom ook, maar dat komt minder voor.) De verkopers proberen de prijs hoog te houden en de kopers proberen de prijs naar beneden te krijgen. Vrouwen die hun waar voor een stuntprijs verkopen verpesten de markt. Dus houden wij elkaar scherp in de gaten.

Mannen praten onderling nooit zo over vrouwen, zij hebben het vooral over wat er allemaal voor leuks voorbijkomt. Dat is hun manier om de economie te helpen. Wat niet wil zeggen dat mannen niet zeuren en klagen over vrouwen. Alleen doen ze dat niet tegen elkaar, maar tegen ons. Als een man een goed gesprek wil, troost of steun nodig heeft, gaat hij naar een vrouw. En dus krijgen wij dingen te horen als: vrouwen vallen niet op aardige mannen, ze vallen op klootzakjes.
Onzin, riep ik dan altijd. Maar zo’n onzin is het niet, weet ik nu. Vrouwen willen seks met klootzakjes. Ze ruiken lekkerder. Hun gezichten zijn symmetrischer. De seks is spannender. Met de aardige man willen we trouwen en oud worden, maar hij maakt weinig los qua lustgevoelens. Betrouwbaarheid is een lustkiller, onzekerheid is geil.

Ik kan nu wel heel hard nee gaan roepen, denk ik, terwijl ik om twee giebelende zwakbegaafden heen zwem, maar ik wéét dat het waar is. Net als de andere dingen die ik las. Over dat verliefdheid lijkt op drugsverslaving, en dat een breuk of een scheiding goed voor je persoonlijke ontwikkeling is. En vrienden worden met je ex een leugen is. Kijk achterom naar je leven, en je weet dat het waar is.

In het zwembad intussen kijken twee mannen onder de douche geboeid in elkaars zwembroek, en wordt in het water een vrouw gesandwicht door twee mannen, tot hun aller vermaak.
Ik gun ze veel lust en liefde. Geen ellende.