Mieren staan nooit in de file. Dat rijmt, denk ik als ik het lees. Ik lees het nog eens. Mieren staan nooit in de file. Het rijmt helemaal niet. Waarom denk ik dat dan?
In de begintijd van digitaal post verzenden las ik e-mail altijd als email. Van een emaille pannetje, bedoel ik. Want nu lees ik email altijd als e-mail. Ook als het om een pannetje gaat.
Dat kunt u misschien beamen, maar ik denk biemen als ik dat lees. En in het zinsverband waarin ik dat woord tegenkom staat het meestal ook helemaal niet raar. Ze beamen zijn woorden. Op de muur. Met een beamer. Zodat ze na te lezen zijn. Wel zo duidelijk.
Ik vraag me wel eens af, zou Nederland over honderd jaar Neerlond heten?
