Ik zit op een plastic stoeltje tegenover twee Spanjaarden en denk aan de poes. De poes die nu thuis zit, met een volle bak brokjes, een kuipje stinkvoer, een schoteltje kattenmelk en heel veel vers water. De kleine Ta die nog van niks weet. Die denkt dat ik gewoon even boodschappen ben doen en elk moment terug kan komen. Ze ligt zich nu te wassen waarschijnlijk. Voldaan na al dat eten. Na de totaal onverwachte vrijpartij vanmorgen vroeg - het was zelfs nog donker. Als ze de sleutel in het slot hoort holt ze naar de deur. En dan staat daar die vreemde. Ze deinst terug, probeert een kopje tegen een laars, gluurt tussen die benen door de gang in. Wat ze niet weet is dat die vreemde een maand zal blijven. Weten poezen hoe lang een maand duurt?
