woensdag 9 april 2014

Balans

De vrouw voor me heeft een een heel merkwaardige manier van zwemmen, elke keer als ze haar armen strekt duwt ze haar kont boven water. Ze beweegt als een harmonica en komt amper vooruit. Als ze het water uitkomt zie ik dat ze aan dwerggroei lijdt.
De vrouw met de blauwe badmuts zwemt consequent op haar rug, ook als het drukker wordt. Dan klimt ze het trappetje op, en ik zie dat ze maar één been heeft.
Als ik onder de douche sta komt er, tergend traag, een enorm dikke vrouw aan lopen. Het is de dikste vrouw die ik ooit heb gezien. Ze draagt een badpak met een rokje, als een nijlpaard uit een stripverhaal.
Ik moet vaker op dit tijdstip gaan zwemmen, denk ik, en net op dat moment komt er een meisje uit de richting van de kleedhokjes. Ze is jong, mooi en strak - niks op aan te merken. We kijken allemaal boos naar haar, alsof ze de natuurlijke balans verstoort.