‘Ik kom je waarschuwen,’ zegt de tekenaar. Ik sta buiten, waar de rokers staan, de meesten van ons hebben voorgelezen, of moeten nog, het gaat de hele avond door, in meerdere zalen, verhaaltjes van twee minuten. Nauwelijks wat gehoord heb ik, alleen maar mensen gezien, ‘Hee hoi, hoe laat ben jij? O, dan kom ik kijken.’ Een reünie, een warm bad, en dan volgt er onverwacht een waarschuwing. Iets in de stem van de tekenaar alarmeert me inderdaad. Ik drink al de hele avond Spa, maar heb opeens behoefte aan wijn.
‘Wacht even,’ zeg ik, en ga binnen een glas halen. De tekenaar staat er nog als ik terugkom, ook dat alarmeert me.
‘Je weet toch die column van dingetje in de krant, waar ik de illustraties bij maak,’ zegt hij.
Ja, ik weet die column van dingetje. Die gaat over seks en drugs, en nog meer drugs en nog meer seks. Dat is het enige waar het over gaat. Als je ‘seks’ vervangt door ‘hardlopen’ en ‘drugs’ door ‘pindakaas,’ blijft er geen column over, heb ik eens tegen iemand gezegd.
Ik zeg het nu niet.
‘Jij zit erin maandag,’ zegt de tekenaar.
‘Ik zit erin maandag.’
‘Ja, als een van zeven erotische schrijfsters.’
Het eerste waaraan ik denk zijn de zeven dwergen. Wat zijn erotische schrijfsters?
‘Knappe schrijfsters die over seks schrijven,’ zegt de tekenaar.
Dat klinkt niet heel… erg. Niet iets om me voor te moeten waarschuwen. Behalve dan dat ik nauwelijks over seks schrijf. Eén boek, daarin heb ik over seks geschreven. Een paar seksscènes, meer niet. Een boek van een willekeurige mannelijke schrijver bevat al meer seks dan dat ene boek van mij. Maar goed. Als dat alles is.
‘Je wordt dubbel gepenetreerd.’
‘Wat?’
‘In die column. Vandaar dat ik dacht, ik zeg het vast, dan komt het maandag misschien niet zo hard binnen.’
Verkeerde woordkeuze, denk ik.
‘Maar ik heb je gespaard,’ zegt de tekenaar vertrouwelijk. ‘Ik heb jou niet getekend.’
‘O.’ zeg ik. ‘Nou, bedankt. Denk ik.’
