Er zou een feest komen ter opening van de wijk. Weken van te voren hadden we een bericht in de bus gekregen. Geen uitnodiging, maar een aankondiging. De datum van het feest werd genoemd en er stond dat een uitnodiging zou volgen. Daarna werd het stil. Wel verschenen er in de dagen voorafgaand aan het feest posters in de lift en de gemeenschappelijke ruimtes waarop met grote letters stond:
BESCHERMINGSLAAG RODE VLOERBEDEKKING NIET VERWIJDEREN.
Het klopt dat er rode vloerbedekking ligt in de gangen, daar kun je niet om heen.
‘Zó!’ zeggen bezoekers als ze hier voor het eerst komen. Terwijl het grootste deel van de vloerbedekking nog schuil gaat onder lange lappen karton.
Inmiddels ligt het karton er al vier maanden. Er zitten scheuren in, het is omgekruld aan de randen, je moet uitkijken dat je er niet met je voet achter blijft haken. Het karton is ter bescherming van de vloerbedekking in de gangen, is ons verteld, maar nu iedereen is verhuisd, er geen Gamma-karren en lekkende koelkasten meer overheen hoeven, is het natuurlijk niet meer nodig. Ik heb het voor mijn deur weggeknipt.
Maar dat is blijkbaar niet de bedoeling. Ik lees:
Ter bescherming van de rode vloerbedekking ligt er op alle etages karton in de corridor (Dat is de ruimte bij alle voordeuren).
Wij verzoeken u dit niet zelf weg te halen.
Helaas hebben wij geconstateerd dat dit, op de 8-e etage, is verwijderd.
Daaronder een foto van wat losse vellen karton op schreeuwend rode vloerbedekking. Dit is blijkbaar de 8-e etage. Hier wonen ze.
We ontvingen nooit meer een uitnodiging voor het feest.
