Ruim een uur na dodenherdenking word ik opgeschrikt door knallen. Buiten, langs de weg die uitkijkt op de Bijlmerbajes, staan een man en een vrouw vuurwerk af te steken. De een na de andere bloem ontluikt in de lucht. De man en de vrouw spreiden hun armen en zwaaien. Achter de verlichte ramen van de torens zijn silhouetten zichtbaar. De meeste ramen zijn donker. Ik denk niet dat het een moordenaar is naar wie ze naar zwaaien. Maar zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.
