Ik zag Van Agt op tv, en dat was een rare sensatie. Toen ik klein was hoorde je een hekel te hebben aan Van Agt. Althans, in de buurt waar ik opgroeide. Niemand stemde CDA bij ons. Iedereen was voor de VVD, dat stond voor Veel Vrije Dagen. Eén moeder week af, die stemde PvdA. Dat stond voor Partij van de Arbeid.
Als ik mocht stemmen wist ik het wel. Liever veel vrije dagen dan veel arbeid.
De PvdA was heel erg, maar niet zo erg als het CDA. Van Agt, daar konden we niet eens naar kijken. Als die op tv was begon iedereen spontaan te kokhalzen. We kenden welgeteld één mop over een politicus, en die ging over Van Agt. Dat zei genoeg. De mop ging zo:
Waarom heeft Van Agt nooit een tas bij zich?
Hij heeft al een pukkel.
Maar misschien moet je de jaren zeventig hebben meegemaakt om hem te snappen.
