Ik moest voor het eerst lesgeven op de Hogeschool. Inmiddels heb ik al op best veel plekken les gegeven, maar van de Hogeschool werd ik nerveus. Misschien omdat je Hogeschool met een hoofdletter schrijft.
Ik had me heel goed voorbereid. Ik had de syllabus doorgelezen. En nog een keer doorgelezen. Ik had dingen onderstreept. Ik had mijn tas gepakt en voor de zekerheid extra lesmateriaal meegenomen. Keelpastilles had ik ook mee, en een flesje water, en wel vier pennen. Ik had mijn lokaal al bekeken, ik wist hoe de beamer werkte en dat je niet met de stiften die er lagen op het white board mocht schrijven. Ik wist ook hoe je, als je vond dat je lokaal te groot was, de scheidingswand dicht kon trekken, of liever gezegd, waar je iemand kon vinden die dat voor je kon doen, want het was te moeilijk om zelf te doen. Verder wist ik waar het kopieerapparaat stond en hoeveel een kopje koffie uit de automaat op de vierde kostte. Vijftig cent.
Een halfuur voor aanvang van de les was ik er. Dat was me verzocht, maar ook als dat niet was gebeurd, was ik waarschijnlijk een halfuur te vroeg geweest.
Het was niet nodig, het enige dat ik nog hoefde te doen was de tafels in mijn lokaal goed zetten. In een vierkant. Met acht stoelen eromheen.
Ik trok de stoelen naar achteren en verschoof een paar tafels. Maar op een of andere manier werd het niet wat ik in gedachten had. Het leek niet op de vierkanten die ik in andere lokalen had gezien. Ik schoof en draaide. Probeerde het met korte kanten tegen lange kanten, met lange kanten tegen lange kanten, met korte kanten tegen korte kanten. Ik probeerde het met meer tafels. Het werd alleen maar erger.
‘Alles in orde?’ In de deuropening stonden twee jongens van de Hogeschool.
‘Uh-huh,’ zei ik, ‘alleen de tafels, ik probeer, ik weet niet meer hoe…’
‘Wil je een U?’
Ik knikte.
‘Of een O?’
Ik knikte weer.
Binnen een paar tellen en met een paar bewegingen hadden de jongens de tafels in de gewenste vorm gezet. Ik haalde het flesje water uit mijn tas en nam een slok. De eerste studenten kwamen binnen.
