zondag 25 augustus 2013

19

We wilden op vakantie naar Italië. Omdat we geen idee hadden hoe we dat aan moesten pakken, besloten we naar de ANWB te gaan. Dat had de vader van mijn vriendin geadviseerd. Bij de ANWB was het druk. We pakten een boek op over Italië, bladerden door naar de index en kozen de bovenste plaatsnaam: Alassio.

Een paar weken later zaten we in de trein naar Alassio. Het was een lange reis met een ingewikkelde overstap in Milaan. Dat ik nu nog steeds weet dat het Italiaanse woord voor perron binario is, komt door die reis.

Tegen de avond arriveerden we in Alassio. De camping lag pal aan het strand. We zetten de tent op en luisterden naar het gekabbel van de golven. Maar we sliepen amper of we schrokken wakker door een gigantisch kabaal. Pal achter de camping bleek een spoorlijn voor goederentreinen te liggen. Pas tegen de ochtend werd het stil.

Er stonden veel jongeren op de camping in Alassio. Elke avond maakten we een kampvuur op het strand. We dronken lauwe Lambrusco. De Italianen maakten spaghetti met knoflook en olie. Er was een Finse jongen die zijn gezicht wit poederde en lipgloss droeg. Hij zei dat zijn bijnaam ‘Giggling Chaos’ was, maar dan in het Fins. Hij had foto’s van zichzelf bij zich die hij uitdeelde.
Er waren twee Duitse broers met een heel blond zusje, dat ze met hun leven bewaakten. Er waren zes Twentse motorrijders. Er was een Italiaanse jongen die telkens zei: ‘Thank you for the fire, the Unforgettable Fire.’ Hij was naar een optreden van U2 geweest en wilde me er alles over vertellen. GianCarlo heette hij. ‘s Nachts in zijn tentje zei hij: ‘Ik doe alsof ik dood ben, en dan mag jij alles met me doen.’ Ik luisterde naar het denderen van de goederenwagons, en toen hij sliep sloop ik terug naar mijn eigen tent.

We lagen hele dagen op het strand. We werden steeds bruiner, behalve Giggling Chaos, die bleef spierwit. De U2-fan verdween geruisloos. Er kwam een ambulance omdat iemand teveel had gedronken. Ik leerde het woord alcoholvergiftiging. De Duitse broers en de blonde zus vertrokken. De Finnen vertrokken. De Twentse motorrijders waren al weg. En toen vertrokken wij ook. De hele reis naar Nederland moesten we in het gangpad staan omdat we waren vergeten plaatsen te reserveren. Maar dat gaf niet, het gaf allemaal niets.