Op de stoeptegels zijn bloemen geschilderd. Gele, rode, blauwe en groene bloemen. Ze zitten er al heel lang, ze hebben regen, sneeuw, wind en bezems getrotseerd. Elke keer als ik ze passeer erger ik me. De kleuren zijn lelijk, en de bloemen zijn niet geschilderd, maar met een sjabloon aangebracht. Het zijn stoeptekeningen van een kind dat er geen zin in had.
Ik loop langs een winkel met taarten en tierlantijntjes in de etalage. Ertussen staan keramieken kannen waar in grillige letters iets op is geschilderd. Op de eerste staat: WC.
Goh, denk ik, ludiek hoor.
Op de tweede kan staat: Welcome.
Ik zie het al, het zijn teksten van bordjes die in cafés of restaurants hangen. Kannen in plaats van bordjes. Om in je zaak neer te zetten, waarschijnlijk.
Dan zie ik de laatste kan.
You staat erop.
WC Welcome You?
O.
