Mijn moeder had een afkeer van dikke mensen. ‘Dikke mensen hebben geen discipline.’ Zelf had ze altijd aan de lijn gedaan, ook toen ze zwanger was van mijn broer, mijn zus en mij. ‘Andere zwangere vrouwen werden moddervet, maar ik bleef hartstikke slank. Ik at gewoon wat minder. Daar kun je aan wennen hoor. Je maag is net een elastiekje.’
Tijdens mijn eerste levensjaar hield ze een soort logboek bij. Toen ik zestien was kreeg ik het te lezen. Het was in de ik-vorm geschreven. ‘Vanmorgen was ik zonder reden heel vervelend en chagrijnig. Mamma werd heel moe van me.’
Ik heb het nooit uitgelezen.
