Frits Spits is boos. Of eigenlijk is hij verdrietig. Hij heeft een boek geschreven en mocht dat in De wereld draait door komen promoten. Maar het gesprek ging niet over zijn boek, en daarom is Frits Spits nu boos. Verdrietig. `Matthijs van Nieuwskerk heeft geen respect voor zijn gasten,' zei Frits Spits in RTL Boulevard, en: `Dit is niet goed voor ons land.' Daarna zei hij `sorry hoor' en wendde zich huilend af.
Frits Spits werkt al jaren voor de radio. Zestig jaar of zoiets. Daarom heeft hij dat boek geschreven. Frits Spits heeft de afgelopen jaren vele boeken gepromoot. Hij zou moeten weten dat het boek an sich niet besproken hoeft te worden om een succes te worden, sterker nog, dat kijkers wegzappen en luisteraars even gaan plassen als een schrijver uitgebreid over zijn werkwijze, de gesprekken met zijn redacteur en het corrigeren van de drukproeven gaat vertellen. Dat de boekverkoop juist stijgt als de schrijver een paar lekker gekke uitspraken doet, of ten tijde van de publicatie naakt in de Playboy gaat staan, of in een belastingsschandaal is verwikkeld. Matthijs van Nieuwkerk vroeg Frits Spits, nadat hij uitgebreid de loftrompot had gestoken over Spits' kwaliteiten als radiomaker, een paar nummers aan- en af te kondigen in Spits-stijl. En dat vond Frits respectloos.
Ooit werd ik geinterviewd door Frits Spits in de Avondspits. Het was 1993, ik was een beginnend journalistje en had een boek geschreven over U2. Ik zou het boek gaan promoten bij Marc Stakenburg, die een populair radioprogramma maakte in die tijd. Marc Stakenburg had me tevens geholpen bij het schrijven van dat boek. Toen hing Frits Spits opeens aan de lijn. Of ik mijn boek bij hem wilde promoten. Maar dan wilde hij wel de primeur.
`Die is eigenlijk al voor Marc Stakenburg,' zei het beginnende journalistje voorzichtig.
`Marc Stakenburg?' riep Frits Spits verbijsterd. `Met dat lullige programmaatje van hem? Daar luistert toch geen hond naar?'
Ik mompelde iets als `beloofd' en `hij heeft me geholpen.' Maar ome Frits hoonde al mijn opmerkingen weg. Naar hém luisterden pas veel mensen, ik was gek als ik hem niet de primeur gaf. Maar ik moest het zelf weten hoor, als ik liever in dat knullige, slecht beluisterde programmaatje van die Marc Stakenburg ging zitten, moest ik dat vooral doen. Maar dan was ik niet meer welkom bij hem.
Uiteindelijk liet ik me overreden. Ik belde Marc Stakenburg, die niet zo moeilijk deed over die primeur, en verscheen twee dagen later in de Avondspits.
Het woord respectloos viel niet.
