Een jaar geleden zat ik samen met een vriend in het park. Het was een klamme zomeravond en we hingen loom in het gras.
`Weet je wat een goed idee is?' vroeg de vriend.
`Nou,' zei ik lusteloos.
`Een 3voor12 voor literatuur. Een website over kleinere schrijvers, met veel recensies, interviews en dergelijke.'
Ik draaide me op mijn rug en sloot mijn ogen. `Dat bestaat toch allang.'
`Nee. Dat is het nou juist. Het bestaat niet.' Hij liet een betekenisvolle pauze vallen. `Als jij dat nou eens gaat oprichten.'
`Ik?' Ik trok één oog open en keek hem wantrouwend aan.
`Ja, jij,’ zei mijn vriend heel beslist. `Dat is goed voor je. Heb je wat afleiding.’
Ik wilde helemaal geen afleiding, ik wilde helemaal niks. Ik was aan het bekomen van een periode van ziekte, dood en scheiding. In mijn hoofd was geen ruimte voor andere zaken.
Maar de vriend bleef aandringen, zodat ik tenslotte maar iets mompelde als `Mweuh, musschien…’
Ik ging naar huis die avond en legde het idee op mijn nachtkastje.
De volgende ochtend lag het er nog. En ook de daaropvolgende weken bleef het er liggen. Misschien was het helemaal niet zo’n slecht idee.
Ik legde het voor aan een paar mensen. Die waren onmiddellijk enthousiast. Doen, zeiden ze, en wij doen mee.
`Doen' was makkelijk gezegd dan gedaan. Wat wist ik van websites? Niks. Maar zij wel, en anderen ook, en voordat ik het wist waren we met heel veel, die allemaal veel wisten en vooral heel enthousiast waren.
Ondertussen richtte ik een stichting op, opende een bankrekening en vroeg een postbus aan. Ik stelde een redactie samen, diende aanvragen voor subsidie in en legde contact met Invloedrijke Figuren uit Het Wereldje. Van het oorspronkelijke plan - een 3voor12 voor literatuur - was inmiddels niet veel over. Een cross-over tussen 3voor12, the Times Literary Supplement en Het grote Tina Vakantieboek, was nu het uitgangspunt. Er werd een pilot site gemaakt. Er kwam een comité van aanbeveling. Er werden samenwerkingsverbanden gesmeed. Er werd over gepraat.
En nu, een jaar na die avond in het park, is het dan eindelijk zo ver: wwww.clubpropaganda.nl is een feit.
Hondsmoe zijn we, maar apetrots. Het enige dat we nog kwijt willen is: join the club.
