dinsdag 28 september 2021

Geil & doof

In de krant van Nederland, dat 1500 kilometer naar het noorden ligt, waar het kouder is en de mensen zich meer naar binnen dan naar buiten richten (misschien door de kou), staat dat overal in het land mensen demonstreren tegen het tonen van het vaccinatiebewijs. 

De groene kaart, heet het in Italië. Ik toon hem hier gemiddeld drie keer per dag. Daarbij wordt mijn temperatuur gemeten en dan zeg ik verontschuldigend dat ik hard heb gefietst of net een heuvel op ben gelopen. Ik heb altijd een mondkapje om mijn pols, klaar voor gebruik. Dat heb ik afgekeken van de mensen hier, hoewel veel Italianen ook op straat een mondkapje dragen. Het hoeft niet meer, maar ze doen het toch. Voor elkaar, voor de ouderen en de zwakkeren. Zo zijn ze, die gekke Italianen. 

In de krant van Nederland lees ik dat mensen het discriminatie vinden dat ze een bewijs van vaccinatie moeten tonen om een restaurant of bioscoop in te mogen. Ze noemen het apartheid.

Misschien hebben die mensen nooit een verre reis geboekt (laat staan naar Zuid-Afrika), nooit een hepatitisprik gehaald of eentje tegen difterie, tyfus en polio. Of zouden ze bij de douane ook demonstratief op de grond gaan zitten en mopperen over vrijheidsberoving en discriminatie (‘Hullie die daar wonen hoefe ook niet zo’n prik! warom wij dan wel???!!’)?

Ik lees dat er in Nederland cafés en bioscopen zijn die weigeren het vaccinatiebewijs te controleren. Dat doen ze omdat ze staan voor ‘vrijheid, inclusiviteit, diversiteit, liefde en verbinding’.

Misschien ben ik het Nederlands inmiddels een beetje verleerd, misschien kan het zo snel gaan. Of misschien hebben de weigeraars een eigen taal, een taal die lijkt op het Nederlands, maar waarin woorden een heel andere betekenis hebben. Zoals geil in het Duits geweldig betekent en doof Duits is voor dom.