Oprah had dokter Oz op bezoek. Dokter Oz is het type arts dat overal verstand van heeft. Hij oogt als een Thunderbirds-poppetje en gaat steevast gekleed in een blauw operatiekostuum - zodat er geen verwarring kan ontstaan over zijn beroep waarschijnlijk. Het doet me denken aan Silvana Simons die, toen ze een boekenprogramma ging presenteren, een bril opzette. Je wilt tenslotte geen verwarring creëren bij de kijkers.
Maar dit terzijde.
Dokter Oz behandelde een paar, laten we zeggen, populair wetenschappelijke kwesties. Zoals daar is (spreek uit op zijn Engels:) gas.
Een kijker, een man die representatief was voor een heleboel mannen, begreep ik, dacht dat vrouwen geen gas produceerden. Een andere man wist weer te vertellen dat vrouwen wel degelijk gas produceerden, en wel in enorme hoeveelheden, `bij mij in de familie tenminste.’
Tijd voor dokter Oz om de proef op de som te nemen. Twee stoere cowboys uit het Amerikaanse midwesten, een man en een vrouw, mochten als proefpersonen fungeren. Ze trokken een wielrenbroek aan die geheel uit rubber was vervaardigd. De rubberen broek stond middels een slang in verbinding met twee plastic zakken die op hun rug hingen - juist, als gasflessen. Daarna stapten ze op hun paarden en gallopeerden ze weg.
Een hele dag lang werd hun gas opgevangen in de zakken. Aan het einde van de dag stonden hun zakken bol. Via een procédé met flessen en een waterbak, dat zo ingewikkeld was dat ik het hier niet na kan vertellen, werd de inhoud van de zakken gemeten om voor eens en voor altijd vast te kunnen stellen wie er meer gas produceerden: mannen of vrouwen.
`Ik ga winnen,’ pochte de vrouw, terwijl haar gas te water werd gelaten.
Drie liter was haar score.
Toen was de man aan de beurt. Zijn score was 3, 3 liter.
`Ik zei het toch,’ zei de man quasi nonchalant.
De vrouw keek spijtig. Daarna bestegen ze hun paarden weer en galoppeerden ze weg.
Poor lonesome cowboys on a long way from home.
